بی شك پياده‌روی نجف تا كربلا در ايام اربعين حسينی از جمله مواردی است كه هر شيعه‌ای آرزوی حضور و تجربه آن را دارد و زن و مرد و پير و جوان نمی شناسد. اما در اين ميان حضور پررنگ کودکان و نوجوانان حال و هوای دیگری به این راهپیمایی بخشیده است. 

من دچار سرطان سینه شده بودم و پزشكان به من گفتند به محض رسیدن به فرانسه باید تن به عمل برداشتن سینه بدهم، آن روز من نذر كردم اگر از این بیماری شفا یابم با پای پیاده از نجف به كربلا به زیارت امام حسین علیه السلام بروم.

تصاویر چشمه‌ای که دور قبر اصلی حضرت ابوالفضل علیه‌السلام طواف می کند

تصاویری از چشمه آب زلالی كه صدها سال است گرداگرد قبر اصلی حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام در زیر حرم مطهرش در كربلا طواف می‌كند و این است اجر تشنه‌ماندن او بر لب فرات به احترام تشنگی برادر.

به گزارش «پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام»، این ها تصاویری است از چشمه آب زلالی كه صدها سال است گرداگرد قبر اصلی حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام در زیر حرم مطهرش در كربلا طواف می‌كند و این است اجر تشنه‌ماندن او بر لب فرات به احترام تشنگی برادر.

همان آبی كه بر فرزندان پیامبر در ظهر عاشورای ۱۴ قرن پیش بستند، امروز در حرم قمر بنی هاشم علیه‌السلام، به طرز معجره آسایی نابینا را بینا می‌كند، بیمار سرطانی را شفا می‌دهد و از ۵۰ سال قبل تاكنون این آب در یك سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه كم و نه زیاد می‌شود.
شیخ عباس ۷۴ ساله، كه ۳۶ سال خادم حرم حضرت عباس علیه السلام است، در مورد جریان آب دور قبر علمدار كربلا گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت كه از ۴۰۰ سال قبل كه آب لوله كشی نبود این آب مرتب می‌جوشیده و از یك طرف وارد و از طرف دیگر خارج می‌شد كه مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت. مردم می‌آمدند و از آن آب به عنوان تبرك استفاده می‌كردند و آب در تابستان خنك و در زمستان گرم بود. از ۵۰ سال قبل تاكنون این آب در یك سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه كم و نه زیاد می‌شود.
وی ادامه داد: شما به خوبی می‌دانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یك جا بماند گندیده می‌شود، اما این آب با وجود اینكه درب ورودی آن بسته شده مانند گلاب می‌ماند و در اطراف قبر مطهر حضرت قمربنی هاشم علیه السلام حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است.
شیخ عباس ادامه داد: این آب به ارتفاع یك متر بالاتر از قبر قرار دارد، اما هرگز وارد مرقد مطهر نشده و من این‌ها را به چشم خود دیده ام و بارها شاهد بوده ام چقدر افراد كور وارد حرم شده و چند قطره از این آب در چشمان آنها ریخته شده و بینا شده اند و یا افرادی دارای امراض پوستی و سرطانی با استفاده از این آب شفا پیدا كرده اند.
وی ادامه داد: مگر آب دریای رحمت آقا تمام می‌شود. هم اكنون در بخش درب صاحب الزمان مرقد مطهر ابوالفضل علیه السلام پنجره كوچكی قرار دارد كه وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه كنید از آن مرتب بوی گلاب می‌آید و این همان آبی است كه متأسفانه خادمان كنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بسته اند.

شهردماوند، 150  متري جنوب بقعه ي امام زاده عبدالله / عبيدالله، 770 متري شمال مسجدجامع شهر، محله ي درويش

اين آستان با عرصه ي  270 متري شامل دو بقعه ي مجاور و مشابه است كه در فاصله ي ده متري از يكديگر قرار يافته اند.

امام زاده هفت تن.اين امام زاده كه نزد اهالي به امام زاده زين العابدين شهرت دارد( زين العابدين بن عقيل بن هادي بن امام زين العابدين) ، بنايي 8 ضلعي است با شعاعي 8 متري و داراي 8 پنجره در گنبدخانه و دو آبدارخانه و يك انباري كوچك در داخل. و ضريح آن فلزي و مطلا و جديد ( 220  100  190) است با گل ميخ هاي استيل و 22 گل برگ قهوه اي + نوشته ي دو سوره ي تبت و فلق و در بالاسر.

گنبد مخروطي و پيازي آن با ورق آلومينيومي به شكل پولك ماهي و نقره فام تعبيه شده است.

امام زاده هشت تن. بقعه اي 50 متري كه در سال 1380 مرمت گشته و داراي سرويس بهداشتي و انباري اي در حياط است.

بناي امام زاده فاقد ضريح است ولي داراي سنگ قبري بزرگ و مرمرين ( 25   160   260) مي باشد.ازاره هاي مرمرين و ديوارهاي گچي و سه پنجره ي هلالي و سبزي و تنها يك در ورودي ، از ويژگي هاي داخلي بنا به شمار مي آيد.

بي معرفت مباش كه در من يزيد عشق / اهل نظر معامله با آشنا كنند

بنا به گفته ي آقاي اشرف: مالك اين منطقه شاهزاده خانمي بوده است كه حاضر به وقف كردن ملك خود نمي شده است.تا آن هنگامي كه قبر را مي شكافند و با پيكر تازه و دستمال خونين بر سر بسته شده مواجه مي شوند.بعد از آن، نامبرده يك هكتار از اراضي اطراف را وقف  امام زاده مي نمايد (آقاي مسعود نصرتي).

خاصه چشم دل كه آن هفتاد توست / وين دو چشم حسن خوشه چين اوست

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------

• آستان مقدس امام زادگان عبدالله / عبيدالله (ع)، شهر دماوند
  

  

  این مجموعه ارزشمند در محوطه ای محصور قرار دارد و شامل امامزادگان عبدالله و عبیدالله، مسجدی در ضلع شمال و تکیه ای در ضلع جنوب آن است.

  برای دیدن مجموعه تاریخی، مذهبی محله درویش کافیست ۵۵۰ متر از سمت شمال مسجد جامع دماوند دور شوید تا شاهد آثار ارزشمند مذهبی و تاریخی باشید.

  قدیمی ترین بنای این مجموعه متعلق به امامزادگان عبدالله و عبیدالله است که متعلق به دوره ایلخانی بوده و مرتفع ترین برج آرامگاهی نواحی شرق استان تهران محسوب می شود.

  

   ثبت بنای امامزاده عبدا.. و عبیدا… شهر دماوند در فهرست آثار ملیادامه داد: این برج با مصالحی از جنس آجر و ملاط گچ ساخته شده و نمای بیرونی آن به صورت پره دار است که گنبدی دوپوش آن را در برگرفته است.

   تزئین بنا شامل گچ بری و کاشی کاری در نمای داخل و خارجی است و مسجد کنونی واقع در ضلع شمال امامزاده متعلق به دوره قاجاریه، از مساجد ستون دار بوده ولی بنای اصلی آن از دوران صفوی است.

  

   تکیه واقع در ضلع جنوب امامزاده که امروزه بنای کاملا نو ساز به شمار می رود در واقع با تخریب تکیه قدیمی برپا شده است که عمده شهرت تکیه محله درویش وجود یک علم فلزی در داخل آن است که منسوب به حضرت ابوالفضل (ع) بوده و بسیار مورد احترام مردم منطقه و مناطق همجوار است.

  وی از جذابیت های این مجموعه را وجود برخی آثار هنری و تاریخی از جمله صندوق های چوبی با تزئینهای منبت، کتیبه متعلق به امامزاده و اشیا مورد استفاده متعلق به تکیه قدیمی محله درویش خواند که هم اکنون در داخل تکیه فعلی به نمایش گذاشته شده است.

  

   این بنای تاریخی از نوع برج های ترکدار است، افزود: این برج از ۳۳ ترک و گنبد رک و کاشی فیروزه ایی رنگ ساخته شده است و با توجه به کیفیت ساختمان و معماری بنا و تزئین کاشیکاری آن می توان چنین استنباط کرد که بنای حاضر، اثری از دوران اواخر سلجوقی و اوایل مغول است.

  : درون آرامگاه آثار دو قبر چسبیده بهم که هر یک دارای معجر جداگانه ای است، دیده می شود که احتمالا یکی از آنها متعلق به عبدا.. و دیگری مربوط به عبیدا… است و بعید نیست که وجه تسمیه این بنا نیز به مناسبت دفن دو نفر صورت گرفته باشد.
  

  

   معجر قبری که در جبهه جنوبی آرامگاه قرار دارد، منبت کاری و از یادگارهای نفیس دوران صفویه است، بیان کرد: مدخل آرامگاه در جبهه شمالی قرار گرفته و در اثر الحاق بنای مسجد کنار امامزاده، راهرویی بصورت کفش کن در بین مسجد و برج مقبره ایی ایجاد و بر بالای در چوبی ورودی بنا عبارت ˈهذا خیراتها عز جواد غیاث الدین خیام بن یوسف خیامˈ حک شده است.

  

   از ظاهر امر چنین بر می آید که پیش از احداث مسجد، نمازخانه ای در محل مسجد تازه تاسیس وجود داشته که به صورت تالار ستون دار با یک ردیف سه تایی ستون چوبی بوده که هم اکنون یکی از سر ستونهای منبت کاری شده با کتیبه قدیمی متعلق به دوره صفویه از مسجد باقی مانده، که در ساختمان جدید مسجد مورد استفاده قرار گرفته و دارای ارزش فراوان است.

  

  در جبهه جنوبی آرامگاه، حسینیه تازه تاسیس محله درویش و در حیاط جنوب شرقی آن درخت چنار کهنسالی موجود است که بالغ بر چهار صد سال از عمر آن می گذرد.

   بنای امامزاده عبد ا… و عبیدا… را از بناهای بسیار ارزشمند دماوند است این بنا به علت ارزش و قدمت تاریخی که دارد بارها توسط میراث فرهنگی استان تهران بطور کامل یا جزئی مرمت و نقاشیهای داخلی گنبد آن نیز احیا شده است.

  

   به شهر دماوند رسیده ایم.میخواهیم به دیدن امامزادگان عبدالله و عبیدالله برویم.کوچه ای قدیمی رو به خانه های گلی را گرفته و بالا میرویم تا به چناری میرسیم که قدمت و اصالت آن سروروی تنه کهن آن مشخص است.چنار قدیمی سایه بر تن امامزاده گان افکنده .اینجا میل-آرامگاه است.برجی بلند از دوره ایلخانیان که تک رنگ فیروزه ای گنبد بلندش نشانه آن است.

  

   وارد حیاط آرام آن میشویم.حیاطی که در سایه برگهای هزاررنگ با سروصدای ما از خواب پاییزی میپرد و آشفته نظاره گر مایی میشود که لابلای سایه های دراز و کوتاه و در هجوم رنگهای زرد و نارنجی که از هرسو احاطه مان کرده اند سرگرم عکاسی شده ایم.باد پرچم "یا حسین "را میلرزاند و دل ما هم در فضای معنوی امامزادگان درخود میلرزد.

  

  دیوارها با آجر و کاشی لعابدار ساخته شده اند که گویی المانهای ایلخانی محسوب میگردند.روی بخشی از دیوار که با قلوه سنگ و ملات شکل داده شده کتیبه ای به خط ثلث وجود دارد.علامتهای رمزآلودی هم بر تن آجرها دیده میشود شاید معمار بنا خواسته حرفی با آنها بزند اما ما نمیدانیم امروز که او چه میگفته و چه در دل داشته است.کسی باید آن رمزهای تصویری را باز کند.کسی ....

  

  میل ها نمادهای ساسانیند.زمانی در آنها آتش افروخته بوده که با حمله اعراب این آتشها رو به خاموشی میروند.آنگاه از قرن 4 هجری به بعد میلها میشوند علاماتی بر آرامگاه های زنان و مردان مومن و سرافراز ایران زمین.ساسانیان میلها ر ا چند متر بالاتر از سطح زمین چندضلعی میساختند اما ایلخانیان آنهارا از همان سطح زمین شکل میدادند و بالا میبردند.حالا ما سر بلند میکنیم و مقابل خود میلی خیاری شکل و 32 ترک که شبیه رک(قیف) است میبینیم.گویی این نوع معماری قیفی شکل به استحکام بیشتر بنا کمک میکرده است.

  

  ضریح چوبی قبور گویی متعلق به دوران صفویه هستند.در ابتدا بنایی نبوده وقتی امامزادگان در اینجا دفن میشوند.بعدها در دوره ایلخانی میل و برج افزوده میگردد.به مرور کتیبه در دوران قجری نیز تغییرات اندکی دوباره در ضمن تعمیر بنا به آن افزوده میشود.

  

  وقتی از میان ضریح چوبی به قبور نازنین سبز خیره میشوم هزاران نیت پاک گویی در آن فضای ساده و روحانی در گرداگرد ما پرواز میکنند.یاد دستهایی میفتیم که ساده و قوی دل چنگ بر ضریح زده اند و از خدای متعال برآورده شدن آرزوها را را خواسته اند.نور روی ترمه و حریر و سبزی پارچه قبر که میفتد چشم ما را مفتون میکند.

  

  با سلام و سری به زیر و تعظیمی بر امامزادگان وارد شدیم و با سلام و دلی مملو از پاکی و خلوص پای بر کوچه های دماوند میگذاریم.برگهای خشک زیر قدمهای ما ناله میکنند و کلاغها دسته دسته از بالای سر ما اوج میگیرند.کسی برایمان از ششم مهری میگوید که تولد زرتشت است و اتفاقا با روز عاشورا یکی شده است.زرتشتیان چنین روزی را جشن نمیگیرند فکر میکنید چرا؟آنها معتقد به عزای داماد ساسانیند!!!

  داماد ساسانی کیست جز حسینی که شهربانوی ایرانی- دختر یزدگرد را به همسری میگیرد و حسین کیست جز همان سرور و سالار شیعه علوی.که 8000 امامزاده امروز در سرزمین همسر باوفایش گسترده شده است.اینها مردان مومنی بودند که توسط بنی امیه و بنی عباس کشته شدند زیرا همگی به رسم حمایت و یاری به سرزمین مام بزرگشان کوچ کرده بودند.و همه آنها از نسل حسینی هستند که شهربانوی ایرانی را به خانه خود برد.پس به احترام بانوی ساسانی و تمامی خون پاک ایرانی که با نواده محمد(ص) درآمیخت باید احترام گذار آنها باشیم.

550 متري شمال مسجد جامع دماوند، محله ي درويش ، جنب حسينيه ي محله ي درويش

بنايي از دوره سلجوقي – مغولي، با 33 ترك و گنبدي مخروطي و كاشي فيروزه اي جلوه گيري مي نمايد:« عبيدالله بن علي بن حسين بن جعفر بن عبدالله بن حسين بن امام زين العابدين در طبرستان مقتول و با حسين بن احمدبن محمد، در يك جا مدفونند.» (بدايع الانساب، 38)

بنا به نوشته هاي تحفة الازهار (3/276) و بدايع الانساب (28)، احتمالا اين امام زاده عبدالله همان عبدالله بن ابي ذرقان باشد كه فرزند قاسم بن عبيدالله بن اسماعيل بن محمد عابد بن عبدالله بن حمزة بن ابراهيم بن علي بن موسي الرضا (ع) باشند.

درخت 400 ساله، و مسجد جديد التاسيس، از علايم بيروني اين آستان به حساب مي آيد؛ عرصه اي 700 متري و حياتي قلوه سنگي و با 8 پله به بالا و دو ورودي.

من كه باشم كه بر تو در خداي / سر به خدمت بر آستانه نهم

بنده لرزان بود ز هيبت تو / چشم دارد همي به رحمت تو

ويژگي هاي بنا:

نقشه ي بنا از خارج مضرس ، با 33 لبه، و درداخل هشت وجهي است؛ و بر روي هر يك از اضلاع هشت گانه ، يك فرورفتگي به نسبت عميق تاقدار با عمقي حدود 25 سانتي متر ساخته شده است.عرض يا دهانه ي تاق نماها اندكي از عرض اضلاع كوچك تر بوده و هر يك از آن ها درون قاب مستطيل شكل كم عمقي محاط هستند.اين تاق نماها كه از روي كف آغاز شده اند، به صورت يكنواخت تقريبا در تمامي ارتفاع تا زير گنبد گسترش يافته اند. در اين قسمت و بر بالاي تاق نماها، يك جفت قاب مستطيل شكل كم عرض و مقعر، در دو طبقه با طرح يك گيلويي ساده ي هشت وجهي، بدنه ي اصلي برج را خاتمه مي دهد كه به عنوان پايه اي براي گنبد است.

معمار اين بنا به خوبي از روش هاي رايج زمان خود آگاه بوده و به نحو بي نظيري قادر بوده است كه آن ها را با مقاصد خود وفق دهد.او طرح مكعب هاي گنبددار معمولي را با ساختماني كه خارجش مشابه برج هاي مقبره هاي مقبره اي باشد، تلفيق كرده است.بهترين شاهد آن، تزييناتي است كه با ترتيب كتيبه ي گيلويي يا قوس هاي تزييني درداخل برج به كار گرفته است. علاوه بر اين ها، در بناي برج دماوند، طرح هاي ويژه اي ديده مي شود كه از آن جمله، وجود هشت نورگير در قسمت استوانه اي نماي خارجي برج است.

از خارج، برج بر روي پايه اي مدور و آجري بنا شده است.در حال حاضر، تنها يك رديف از آجرهاي آن بالاي سطح كف مشهود است كه به احتمال زياد مي تواند مربوط به بالا آمدن تدريجي سطح كف محوطه ي اطراف بنا باشد.نوك دندانه ها يا پره ها با محيط دايره ي ازاره مماس است و پره ها تاارتفاع 70/8 متري بالا مي آيندو در اين جا با تاق نماهاي پيوسته به هم متصل مي گردند. بالاي اين نقطه تا پايه ي سقف كه حدود 90/1 متر ارتفاع دارد، برج مدور مي شود.در اين بخش ، هشت نورگير تعبيه شده است. از ميان برج هاي آرامگاهي شناخته شده، تنها برج مهماندوست دامغان، در اين طرح خاص با اين بنا شباهت دارد.در برج دماوند، سردر ورودي اصلي در سمت شمال واقع شده و ورودي به نسبت كوچكي است كه تنها در عرض يك پره يادندانه و بخشي از اضلاع جانبي دو پره ي مجاور گسترش يافته است. در ورودي، كوتاه است و با يك قاب يا صفحه ي چهارگوش در بالا تزيين گشته ودرمحل اتصال پره با اين قاب، يك قوس سه برگه جايگزين شده است. اين ورودي كوچك و ساده، يادآور ورودي هاي برج هاي اوليه نظير گنبدقابوس ( 397 ق) و برج رادكان نكا (407 ق) است؛ در حالي كه ورودي هاي برج هاي آرامگاهي شناخته شده در زمان هاي بعد ( قرن هاي 6 و 7) با قاب هاي تزييني و نوارهايي كه كتيبه يا تزيينات مورد تاكيد قرار گرفته اند. علاوه بر آن، در سمت جنوب و مقابل ورودي اصلي، دهانه اي  در محدوده ي سه پره باز شده است كه به طور كامل، يكي از اضلاع هشتگانه ي داخلي را دربرمي گيرد. دهانه ي مسدود  محاط گشته است. دهانه ي مزبور با تاقي تيزه دار و كم خيز پوشش گرديده و در فضاي داخلي صندوق، ضريح درون آن جايگزين شده  است.بر روي شبكه ي مذكور، در نماي خارجي، نورگير مستطيل شكلي است كه به فضاي داخل باز مي شودو نماي خارجي آن با يك شبكه ي چوبي پوشش شده است. قرينه ي اين نورگير، در نماي داخلي به صورت تاقچه اي بر روي سر در ورودي اصلي ساخته شده است.

در بخش انتهايي اين قسمت و بر بالاي دريچه ي نورگير، يك نعل درگاه چوبي و بر روي آن، دو رديف آجر چيده شده كه پره هاي نماي خارجي در اين بخش بلافاصله بر روي آن قرار گرفته اند.با بررسي فصل مشترك اين قسمت مسطح با پره هاي نماي خارجي برج كه بر روي آن استقرار يافته، به نظر مي رسد هيچ گونه باربري كه وزن پره ها بر آن وارد مي شود، شبيه آن چه كه در سردر ورودي جنوبي برج علاءالدوله ي ورامين و موارد مشابه ديگر مشاهده مي گردد، در ظاهر مشهود  نيست.ديگر اين كه ارتباط پره ها با اين سطح خود معقول به نظر نمي رسد؛ چرا كه پره ها بدون هيچ گونه واسطه اي مستقيما بر روي اين صفحه وارد شده اند. با مورد نظر قرار دادن  اختلافي كه به طور كلي در سازمان اين بخش مسطح از نظر محوطه ي آجرچيني، نوع آجرها و ملاط ها، شكل قوس به كار گرفته شده و نحوه ي اتصال به بدنه ي اصلي برج مشهود است، مي توان احتمال داد كه كليه ي اين قسمت ها، از الحاقات و تغييرات زمان هاي بعد باشد.از ديگر موارد گفتني در زمينه ي نماي خارجي برج دماوند، آجرچيني نماي خارجي است.تا ارتفاع سه متري ، آجرچيني تزييني با بكار بردن بندهاي عمودي عريض است كه به وسيله ي مهره هاي گچي پر شده اند. از اين ارتفاع به بعد، آجرچيني معمولي متحدالشكلي با بندهاي افقي و عمودي، با عرض مساوي به كار گرفته شده است.

پوشش بنا از نوع گنبد دو پوسته است.گنبدداخلي بر روي نقشه ي هشت وجهي داخلي استقرار يافته و پوشش خارجي در وضعيت فعلي، هرمي و داراي 30 ترك است كه بر روي بخش  استوانه اي انتهخاي برج برپا گشته است. تمامي بخش استوانه اي نماي خارجي برج و سطح گنبد، با كاشي نره ي فيروزه اي پوشش داده شده است. هيئت فعلي گنبد، مربوط به تعميراتي است كه در سه دهه ي قبل بر روي گنبد انجام پذيرفته است.

اين بنا تحت شماره ي 922 به ثبت تاريخي رسيده است( بناهاي آرامگاهي، 303)

ضريح

در جبهه ي جنوبي و داخل بقعه، دو ضريح متداخل به چشم مي خورند كه ضريح داخلي از قدمت بيشتري برخوردار است، و ضريح بيروني متعلق به دوره ي صفوي است.

كتيبه ها

كتيبه هاي آيات قرآني با خط ثلث، و با گچ بري برجسته، و در قاب هاي مستطيل افقي، زير خط گنبد، با آميختگي به رنگ قهوه اي مشاهده مي شود.كتيبه ها شامل 13 آيات  از ابتداي سوره ي فتح مي باشد.

روي در ورودي و ساده ي حياط، به خط ثلث  آمده است:« قال رسول الله انا مدينه العلم و علي بابها، هذا باب الشريف المبارك محمد بن علي بن  احمد سيف في سنة سبع الف من الهجر النبويه عمل استاد عبدالله» [1007 ق].

روي در ورودي اصل امام زاده، خط ثلث چنين خوانده مي شود:« هذا باب  الخيرات عن خواجه غياث الدين خيام بن يوسف خيام».

چهار بيت زير نيز روي لنگه هاي راست و چپ به چشم مي خورد:

در مي كده زمانه تا كي / از باده ي حرص مي شوي مست

در صنعت خويش هم نداري / جز ابله هيچ چيز در دست

در كسب كمال كوش صوفي / في الجمله چو گشت ظاهرت مست

عمرت پي كار صرف كردي / اينك اجلت به عمر پيوست

كتيبه ي ضريح اول: « قال رسول الله صلي الله و عليه و آل و سلم، نية المومن خير من عمله وقف هذا الشجر المبارك اللطيف  جناب توفيق آثاري خواجه محمدبن مغفرت پناه خواجه جلال الدين في سنه سبع و الف من الهجر النبويه» [1007 ق].

كتيبه ي ضريح دوم: آيت الكرسي، صلوات كبيره « نوشتم من دراين منبر نشاني عمل محمدبن حسين لواساني»؛

« فرمانيد كان قبر درويش حسن بن حسين و درويش مصابر دعا مي خواهد»